O bir kütüphane idi. ‘Devrilmemiş bir kütüphane’... Bir bibliyografya (...) Cemil Meriç bir kaynaktı, seviyeli bir kaynaktı... Sertlik derecesi, kalsiyum miktarı konuşulabilirdi ama kaynaktı, hem de coşkun, gürül gürül... (Ergun Göze)


Cemil Meriç’in her yapıtını, çok sek sevdiğim birinden gelmiş, güzel haberler taşıyan bir mektup gibi okudum. Zihnimdeki keskin köşeleri o törpüledi, renkler dünyasında ara tonları onunla seyrettim. Her düşünceye saygıyı o öğretti. (Ahmet Turan Alkan)


Evet kimdi Cemil Meriç? Hem Doğu’ya Batı’dan bakan bir müsteşrik, hem de Batı’ya Doğu’dan bakan bir müstagrip. Her iki kimliği kesinleyen bir sınır tanımaz düşünce ya da çok sevdiği bir deyişle "geniş bir tecessüs” Hem Ümrandan Uygarlığa giden, hem de Kültürden İrfana dönen bu yolda ve "kendi semasında tek yıldız” (Hilmi Yavuz)


Cemil Meriç’in Türk düşüncesindeki yeri tek. Kendi kelimeleri ile söylersek "münzevi bir yıldız”. Ama ölümünün üzerinden yıllar geçtiği ve kitapları zor bulunduğu için, yeni kuşaklara pek de erişemeyen düşüncelerine, yine de gösterilen ilgi onun göz kamaştırıcı bir galaksideki muhteşem bir güneş olduğu izlenimini veriyor bize... (Ümit Meriç)


Allah’ın, iç gözünü daha iyi görsün diye dış gözünü kapattığı sahici münevver Cemil Meriç... (Necip Fazıl)