Reyhanlı İsmet-Ayşe Behzatoğlu Anadolu Lisesi / Hayırseverimiz İsmet Behzatoğlu Ve Oğlu Hakan Behzatoğlu
Okul yaptırmaya nasıl karar verdiniz, bu süreç içinde unutamadığınız bir anınız oldu mu?
Uzun zamandır okul yaptırma fikrimiz vardı. Kaymakam Bey de gelip bize teklifte bulundu. Yeri görelim, dedik yer de güzel, geniş bir yerdi. Öyle bir karar verdik; hem memleketimiz için hem Reyhanlı halkı için hem hayrımız için; “Bir yardımımız olsun.” dedik.
Okulla iletişiminiz daha sürüyor mu, okula gidip geliyor musunuz, okulu gördüğünüzde neler hissediyorsunuz?
Okulu görünce heyecanlanıyorum, seviniyorum. Bazı ihtiyaçlarını da görüyorum, şimdiye karar yani. Her sene yeniliyoruz ihtiyaçlarını.
Sizin, Hakan Bey okul yapım süresinde unutamadığınız anlatmak istediğin bir anınız var mı?
Hakan Bey: Çok yaşadığımız şeyler var. Yani uğraşmak bile bir heyecandı. Bir de kendi elimizle yaptık, bir müteahhidin eline vermedik. Her şeyimizi kendimiz yaptık sağlam olsun diye. Ben, Kaymakam Bey, Emniyet Müdürümüz, Allah razı olsun onların emeği çok. Hiç unutmam, sabah 7.30’ da oradalar, mesaiye kadar, 8.30’ a kadar işi kontrol ederler her gün bunu söyleyeyim, bir Belediye Reisi tankerden su lazım olur beton için Cilvegözünden getirtir, yani ben 9 ayda bitirdim okulu. İnşallah ikincisini de yaptırmak nasip olur.
İsmet Bey; sizden etkilenip okul yaptırmak isteyenler oldu mu, okul yaptırmayı tavsiye ettiğiniz oldu mu veya bağış yapma durumunda olanlara ne tavsiye etmek istersiniz?
İsmet Bey: Maddi durumu iyi olan herkesin yaptırmasını isterdim, abime baskı yapa yapa abimi ikna ettim. Reyhanlı’da yer bulamadığı için Antakya’ya yaptırdı.
Okul açılışı oldu mu?
Okulumuzun açılışı olmadı, vaktimiz olmadığı için yapmadık.
Okul yapımı sırasında karşılaştığınız bir sorununuz oldu mu? Şöyle olsun, böyle olsun dediğiniz şeyler oldu mu?
Hakan Behzatoğlu: Yok, bir şikâyetimiz olmadı, proje çizilmişti zamanında. Biz de olduğu gibi kabul ettik. Sadece kalorifer tesisatının döşemesinde sorun yaşadık biraz. Babamla oturduk, biz de konuştuk, “Bu devirde soba olur mu?” diye. Biz, tesisatı çektirelim öyle kalsın, dedik. Bayındırlık’tan gelen kontrolör vardı “Şikâyet edeceğim.”dedi. Şudur budur vs. Ben de kovdum onu, o da bizi gidip Valiliğe şikâyet etmiş. Vali bey beni çağırdı, gittim. Bayındırlık müdürü geldi kapıdan girer girmez siteme başladı. Biz böyle insanları bulmak için elini öpeceğiz diyor, Vali Bey. Bana o ara bir jest yaptı; “Kalorifer kazanını yapabilir misin?” dedi. “Bütün kalorifer peteklerini alacağız, kalorifer kazanını yaptıracağız.” dedim. Bütün okulun kaloriferini çektirdik. O zaman ihaleye verecekti. “Aman, valim siz yaptırmayın, biz yaptırırız.” dedik.
Öğrencilere öğretmenlere iletmek istediğiniz bir mesajınız var mı?
Okusunlar, adam olsunlar. Cehaleti yok etmiş olurlar. Halkın en büyük sorunu budur. Okusunlar.
Hakan Bey, arada sırada Reyhanlı’ya gidiyorsunuz. Okulu gördüğünüzde siz ne hissediyorsunuz? O okulda emekleriniz var; “Ah şöyle bir içeriye geçip öğrencilerle sohbet etsem!” dediğiniz oldu mu?
Hakan Behzatoğlu: Geçtim, çok sohbet ettim. İçeriye geçtiğimiz an bir huzur hissediyoruz. Kalabalığı görünce, cıvıl cıvıl… İnsan mutlu oluyor.
Yeni bir okul daha yaptırmak ister misiniz?
Hakan Behzatoğlu: Evet, yapmak isteriz tabi nasip olursa. Ben okul yapacaklar diye yer verdim, yapmadılar. 5 dönüm verdim, ama yapmadılar.
Köy neresiydi?
-Batı Ayrancı
Yani bugün öyle bir proje olsaydı okul yapar mısınız?
Hakan Behzatoğlu: Evet hemen yaparız. Köyün tam ortasındaydı, çok uygundu müdür beye de söyledik haber çıkmadı. Galiba kaymakam da askerdi, öyle kaldı.
Hayırseverimizi tanıyalım;
Ä°smet BehzatoÄŸlu
1937 yılında Reyhanlı’nın Batıayrancı köyünde dünyaya geldim. Batıayrancı ilkokulunu bitirdim.1963 yılında Ayşe Durmuşoğlu ile evlendim. İki erkek (Hakan-Behzat), bir kız (Hülya) babasıyım. Hayat mücadelesine babamın arazisinde çiftçilik yapak başladım. 1957 yılında ticari hayata atıldım. Reyhanlı’ya taşınıp odun kömür ticareti ile uğraşmaya başladım. Çevrenin özelliğinden dolayı pamuk ticaretine başladım. Bir Çırçır Prese Fabrikasını Ovalı İş Hanında faaliyete geçirdik. Daha sonra kardeşim ile çırçır prese fabrikasını kurduk. Pamuk ürününe bağlı olarak Antakya ‘ye pamuk yapı fabrikası satın aldım. Ticari hayata çocuklarımla birlikte devam etmekteyim. 2001 yılında eşimle birlikte hac farizasını yerine getirdim. Bağ-Kur emeklisiyim. Halen Antakya’da ikamet etmekteyim. Okuyan insanları seviyorum. Okumak için karınca kararınca yardımcı olmaya çalışıyorum. Geleceğe umutla bakıyorum. Çünkü gençlere güveniyorum.
Ülkesine, milletine faydalı, hayırsever insanların varlığı geleceğe umutla bakmamıza vesile oluyor. Kendilerine sonsuz şükranlarımızı sunuyoruz.